Zoete, stille meisjes en drukke, stoere jongens

Marcus, mijn jongste zoon, zit op een vrije school. Ik ben blij dat hij daar zit. Het mannetje zit er op zijn plek.  Hij heeft een schat van een juf en wij houden behoorlijk vinger aan de pols ten aanzien van zijn kennen en kunnen.
Ik fronste wel even met de wenkbrauwen toen ik Marcus' rapport las. Juffie was blij met het feit dat Marcus minder stoer was in de groep. Hallo, ik voed een zoon op, geen muisje! Dus ik naar school. Nou ja, mijn vrouw naar school. Zij doet de basisschool (2 kinderen) en ik het voortgezet onderwijs (2 kinderen). Natuurlijk had de juf het hier over ' goed' stoer en ' niet zo prettig voor je plek in de groep'  stoer. Marcus mag gewoon zijn drukke beweeglijke ik zijn, maar binnen de grenzen van de groep.

In de TedTalk van Matt Ridley is een van de conclusies, misschien wel de conclusie, dat willen kinderen hun plek vinden in de school, de wijk, de samenleving (mijn woorden) het vooral neerkomt op: samen, delen, een leven lang leren en communicatie. Hij durft daarbij zelfs zo ver te gaan dat IQ van ondergeschikt belang is. Volkomen irrelevant, vindt hij. Veel belangrijker is hoe mensen hun ideeën in de wereld zetten met behulp van anderen: COMMUNICATION!

Theoretiserende gedragswetenschappers betogen dat met name die samenwerking een lastige is voor opgroeiende jongetjes. Verder hebben onze jongetjes last van de toename van het aantal vrouwen binnen het onderwijs. Jongens haken daardoor massaal af.
Het commentaar in het NRC van donderdag van 15 juli was duidelijk. Scholen kunnen zich niet blijven verstoppen achter de smoes van de feminisering (scholen raken meer en meer bevolkt door vrouwen die een voorliefde zouden hebben voor zoete, stille meisjes boven drukke, beweeglijke jongetjes) van het onderwijs.

Je zou denken dat jongens het juist beter doen dan vroeger, toen het onderwijs over de hele linie een mannenbolwerk was. In de frontaal gegeven lessen aan leerlingen die met de armen over elkaar in de schoolbanken zaten, duldde leraar noch meester testosteron gestuurd jongensgedrag. Het was kop houden of naar de gang om ‘af te koelen’. Geen jongen die dat nu nog hoeft te verduren.
Tegelijk met de opmars van vrouwen bracht ook een cultuuromslag in de Nederlandse opvoeding verandering in de klas. In de moderne gezagsverhoudingen wordt veel onderhandeld. Allochtone gezinnen hanteren andere normen. Maar scholieren mogen meer dan ooit hun temperament, achtergrond en cultuur tentoonspreiden – precies wat jongens graag doen.

 Elke klas heeft recht op een juf of meester met een professionele inslag. Haken jongetjes af omdat er een juf voor de klas staat, hebben de mannetjes een probleem en de school een taak, aldus het NRC.
Vinden Marcus en ik ook!