zaterdag 19 juni 2010

Superman en de Veranderende Pannenkoek

Mijn dochter is haar juffrouw wiskunde helemaal zat. Ze vindt dat haar juf maar beter haar best moet doen om wiskunde helder te krijgen. Mijn zoon is zijn juffie Euritmie zat. Hij vindt dat zij niet voortdurend van die vreemde muziek moet opzetten tijdens de lessen. Het maakt hem springerig en dat is haar schuld! Mijn buurman is zijn baas zat. Hij krijgt nooit de waardering van hem, die hij verdient! Een deel van mijn mensen is mij zat. Ik communiceer helemaal niet goed! En ik heb soms moeite met de laag boven mij. Die zit te veel op planning en control.

Hee, ik ontwaar hier zowaar een SMP!
Een SuperManPatroon! (ja, directie dames, er bestaat ook een SWP!)

In het prille begin van mijn periode voor het directeurschap dacht ik dat iedereen er gelijk in had, als er werd geschopt tegen leidinggevenden. Tijdens mijn eerste klus als leerkracht deed ik daar ook van harte aan mee. Een kind van de jaren 70. Wat wil je? Carrière en ambitie waren, waar ik vandaan kwam, vreemde woorden. De directeur was toen nog een primus inter pares. Het onderwijs was als organisatie zo plat als een pannenkoek. En dan moest er ineens leiding worden gegeven? Ik vond het helemaal prima als jij je leidinggevende zat was, moest hij/ zij z'n best maar voor je doen! Als iemand leiding wilde geven, moest hij maar aantonen dat hij alles tot in de perfectie deed. Als een echte superman. Hij moest maar laten zien dat hij het waard was om ons te mogen leiden! Servant Leadership all the way! En zag je dat niet voor de volle 110 %, dan klopte het niet. :-) Was je het ergens niet volledig mee eens, deed je het gewoon niet!
Dit gevoel leeft nog bij veel mensen. Velen weten er te vertellen dat zij het beter kunnen dan degene die de verantwoordelijkheid van het leidinggeven aan een organisatie op zich neemt.
En ongetwijfeld valt er bij elke leidinggevende nog het een en ander te leren.

Maar het is ook reuze interessant  om eens stil te staan bij het fenomeen van het ontvangen van leiding. Want daar valt een boel te leren!
Ik denk dat de baas van mijn buurman Paul niet prettig functioneert als er voortdurend aan zijn poten wordt gezaagd. Op het moment dat het zagen ophoudt en Paul 'gewoon' het werk doet waarvoor  hij is aangesteld, verandert de houding van zijn baas op slag.

Het onderwijs is al een poos geen platte organisatie meer. Het onderwijs is tevens opgeschoven van een werkveld waar het sociaal-emotionele voornamelijk de boventoon voerde, naar een werkveld waar gevraagd wordt om prestaties te leveren, op elk niveau.
Heb je iets nodig van je leidinggevende om tot die prestaties te kunnen komen, vraag daar om! Heb je controle nodig? Vraag er om en bespreek samen hoe die controle er dan uit gaat zien. Heb je meer ruimte nodig? Vraag erom en bespreek hoe jij kan laten zien dat je die vrijheid aan kan. Heb je meer complimenten nodig? Vraag erom en deel er wat vaker ook een vanuit het hart uit. Wil je verantwoordelijkheid? Vraag erom en spreek af hoe jij kan laten zien dat je die verantwoordelijkheid waar maakt.
Soms krijg je niet wat je denkt nodig te hebben. Als het je dan niet lukt om respect voor de organisatie en voor je leidinggevende op te brengen, zit er echt maar een ding op: zoek een andere functie, onder een andere leidinggevende.
-met dank aan Caroline Fransen

8 opmerkingen:

  1. Leerden wij vroeger "Kinderen die vragen worden overgeslagen", is mijn motto nu al járen: "Wie niet vraagt wordt niet gehoord"

    Tonja - Arnhem

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dank je Donna, daar wordt heel verschillend over gedacht ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mooi stuk .......... haha. Lang leve de dialoog?! Ja als je het met deze directeur eens bent, maar anders kan je beter weggaan. Waar gaat het hier werkelijk om? Als er geen respect is voor de leidinggevende moet je weg, en andersom? Als de leidinggevende nou totaal geen respect toont voor zijn werknemers ? Moet hij dan ook weg? Lijkt mij wel! Of wacht je tot heel de school is leeggelopen? Eerst maar eens de hand in eigen boezem steken ipv naar een ander te wijzen!!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dank je voor je reactie Arie. Zoals ik al schreef, daar wordt heel verschillend over gedacht.
    En wat de hand in eigen boezem betreft, natuurlijk is dat de helft van het verhaal. Er valt voor elke leidinggevende veel te leren! Zoals er zeer veel te leren valt op het gebied van leiding ontvangen. Zeker binnen het onderwijs. Dat is de andere helft van het verhaal.
    Wees niet ongerust, de school loopt niet leeg. En ja, er gaan mensen weg. Dat lijkt me gezond.Voor de school, voor de mensen zelf. Het genereert ruimte voor nieuwe energie. Met een beetje geluk voor beide partijen, allemaal ten gunste voor de partij waar we het eigenlijk voor doen: de kinderen.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Verbaal ben je sterk, dat is jouw kracht. Waarschijnlijk overtuigd van je eigen gelijk, niet wetende (?) hoeveel negatieve energie jouw leiderschap oplevert voor anderen en dat komt zeker de kinderen niet ten goede! Jammer, een gemiste kans.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Dank je voor je reactie Arie. Zoals ik reeds schreef, daar wordt heel verschillend over gedacht.
    Ik ken je niet persoonlijk.Volgens mij heb je nooit een dag binnen mijn school gewerkt. Wij hebben nooit van gedachten gewisseld over het aansturen van een organisatie, laat staan over het aansturen van een organisatie na een mislukte fusie. Ik stel me zo voor dat jij jouw beeld baseert op de klaagzang van hen die vertrokken, de mensen van ' de oude cultuur', de cultuur van de verworven rechten, de politieke cultuur, de cultuur van de geheimen, de cultuur van: waarom veranderen, want alles loopt toch goed? De cultuur die er mede toe heeft geleid dat de Rijksinspecteur van het onderwijs, nu zo'n kleine 2 jaar geleden, tijdens een gesprek met de directie en het bovenschoolsmanagement aangaf dat de ontwikkeling van De Waaier behoorlijk achter liep. Zo zou ik nog even door kunnen gaan.
    Natuurlijk levert het in eerste instantie negatieve energie op bij een groep mensen die wordt aangesproken op de eigen verantwoordelijkheid. Het is altijd schrikken als een nieuwe directeur vanuit het helder maken van een Sense of Urgency, zaken duidelijk en direct voor het voetlicht brengt.
    Overigens, vraag eens na bij de sollicitiecommissie (volgens mij ken je een lid) wat mijn opdracht ook al weer was en waarom men mij, met mijn dynamiek, heeft aangenomen. Een verslag is opvraagbaar.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hoi Han. Wat mij raakte toen ik vorige week dit blog las, is jouw moed, om zo tevoorschijn te komen 'in the very open' (internet, blog, twitter) met jouw gedachten over wat leiderschap is. Dat is heel ongewoon, iemand op een leidinggevende positie die zich zo kwetsbaar durft op te stellen. En je ziet ook, waarom, je kan meteen afgeschoten worden, zonder pardon, door iemand die je niet eens persoonlijk kent.
    Wat jij doet, is de dialoog aangaan, op een voor iedereen toegankelijke manier. Voor mij ben je daarom een kanjer.
    Tot slot: wil ik je graag complimenteren met hoe mooi je site zich heeft ontwikkeld, wat ziet het er goed uit! Wij kennen elkaar ook niet persoonlijk, alleen via twitter, maar ik hoop nog veel inspirerende en spraakmakende blogs van je te mogen lezen. Hartelijke groeten uit Oosterbeek, Annette Schulte (www.annetteschulte.nl)

    BeantwoordenVerwijderen