zaterdag 3 januari 2009

Vertrouwen

Bied aan wat je kunt geven
Vraag om wat je wilt hebben
Verwacht alleen wat mogelijk is


vrijdag 2 januari 2009

Dit jaar als een Phoenix uit de as

(foto: rtv rijnmond)

Hier een radioverslag rond de brand: (klik hier)

In de nieuwjaarsnacht is ons voormalig kleutergebouw in as gelegd. Hoewel het gebouw dit schooljaar is overgedragen aan Noen, een Islamitische basisschool, is de pijn niet minder. Hier lag verleden van een deel van de Waaier en dat wordt binnenkort met de grond gelijk gemaakt. De overeenkomst met wat de wijkbewoners de afgelopen jaren hebben beleefd is navenant.



Dit gebeurt dan een half jaar voor we een totaal nieuw gebouw betreden. Een gebouw waarbinnen onze plannen voor het onderwijs in Crooswijk verder vorm gegeven kunnen worden. Een gebouw van waaruit we de wijk in gaan. Een gebouw waar de wijkbewoners een plek krijgen. Een gebouw van waaruit onze leerlingen samen een eigen plek vinden binnen onze samenleving.



Mijn sympathie gaat uit naar de directie, de leerkrachten,leerlingen en hun ouders van Noen. Dit moet geen prettig begin zijn van het nieuwe jaar. Hoewel ik weet dat er voldoende partijen klaar staan om deze school ter wille te zijn. Ed stond druk te telefoneren vanochtend. "6 lokalen verloren en alle leermidelen." Nog triester, als dat al kan, vond ik het relaas van een juffrouw van Noen. Zij had in het kader van een project veel persoonlijke spullen meegenomen naar school. Onder andere wat spullen van haar overleden moeder. Alles in de as.



Toch voel ik hier een dwingende symboliek. De basis van de Waaier aan de Rusthoflaan is in vlammen opgegaan. Nieuwe mogelijkheden dienen zich aan. Als een Phoenix uit de as, als Openbare Daltonbasisschool Pierre Bayle.

donderdag 1 januari 2009

Een goed 2009!!!

Zum Neuen Jahr

Wir
wollen
glauben an
ein langes Jahr
das uns
gegeben ist, neu, unberührt,
voll nie gewesener Dinge,
voll nie getaner Arbeit, voll
Aufgabe, Anspruch und Zumutung.
wir wollen sehen, dass wir´s nehmen
lernen,
ohne allzuviel fallen zu lassen von dem,
was es zu vergeben hat,
an die, die Notwendiges, Ernstes und Grosses
von ihm verlangen

Rainer Maria Rilke